W stacjonarnych agregatach prądotwórczych wykorzystywane mogą być zarówno systemy SCR do redukcji NOx i DPF do redukcji cząstek stałych. Oba systemy mogą pracować jako jedno urządzenie, w takim wypadku jest możliwość osiągnięcia normy zbliżonej do Stage V. Obecnie głównie centra danych są zainteresowane takimi systemami oczyszczania spalin ze względu na chęć zmniejszenia negatywnego wpływu agregatów na otaczające środowisko i ludzi ale także na normy emisji. Ogólnie zostało przyjęte że jeśli źródło nie pracuje dłużej aniżeli 500 godzin w roku nie jest objęte dyrektywną dotyczącą średnich źródeł spalania. W wielu przypadkach jednak źródło jest rozpatrywane ze względu na moc całkowitą, np. 5 agregatów po 2 MW = 10 MW, jeśli każdy z agregatów przekroczy 100 godzin rocznie, urząd ochrony środowiska może traktować to źródło jako pracujące powyżej 500 godzin w roku. Ma to zastosowanie szczególnie do obecnej sytuacji gdy coraz więcej firm bierze udział w programie DSR- demand side response, przez co czas pracy agregatu awaryjnego może ulec wydłużeniu.